Stuhia
21.4.2014 - 12:04
Po e ndiej një aromë stuhie,
Barku më thotë që po afron
Kthjelltësinë po e shoh, nuk po e jetoj
Po qëndroj vertikalisht si shelg, i rrethuar nga zanat
Asnjë gjeth nuk shushurit, qetësi, natë
I vetëm po e pres erën që sjell jetë.
Mua më thith, asgjë ende s’lëvizë
Shkrihem në erën që tret shiu i thartë
Nga oxhaqet del avull gri, nga dritaret baltë e thatë
Kërkoj dorën tënde e bie në vete, i gjymtë
Lutem të zhbëhem, ndiej si sytë më bymehen
Në fund rrëzohem si shelg mbi baltë të njomë
I vetmuar qëndroj në stuhi të huaj
Ende të pres, eja kur të lindë dielli.
Drita të na ngrijë të bashkuar në ide.